DE BEWOGEN GESCHIEDENIS VAN DE HERBERGEN
TE SINT-GERTRUDIS-PEDE

Periode 1930 -1980

 27 cafés vorige eeuw,
ze leken wel van sneeuw.
Met “Stoep en Drempel” is er nog één,
binnenkort blijft er geen een.

De café(be)zoeker

SFEERBEELD UIT DIE PERIODE

Uitgave 2011 naar aanleiding van “Stoep en Drempel”

Vooraf ...

Beste bewoner, beste bezoeker,

Dit boekje over de geschiedenis van de herbergen te Sint-Gertrudis-Pede, werd samengesteld ter gelegenheid van “Stoep en Drenpel” te Sint-Gertrudis-Pede van 24 juni  tot 1 juli 2011.
Met als aanvulling een geluidsmontage met getuigenissen van Rosa De Man, Simone Laminé en Miel De Vroede.
Sint-Gertrudis-Pede, gehucht van Schepdaal is een nog landelijk gebleven deel van Dilbeek.
Pede, Pee genoemd in de streektaal, heeft samen met de aanpalende delen van Itterbeek en Sint-Martens-Lennik (samen Kerkelijk Pede),
rond de helft van vorige eeuw een boeiend volksleven gekend.
Van de generatie die het allemaal heeft beleefd, zijn er weinig nog  in leven.
Hun verhaal en dat van anderen waarvan sommige gebeurtenissen in hun jeugdherinneringen zijn bijgebleven, werden samengebundeld.
Het is een werkdocument dat, gezien de korte tijd waarover wij beschikten, aanvullingen en verbeteringen vereist.
Neem het ter hand, luister naar de opname en wandel eens rustig door de straten. Probeer u achter de huisgevels het bruisend leven van 50 jaren geleden voor te stellen.
U zal Pede altijd anders bekijken en aanvoelen dan voordien. Sluit het in uw hart! Dan is onze opzet geslaagd.

    Samensteller: Piet LEYSSENS - Geluidsmontage: Jan MOUSTIE
Elisabeth MAESEN Projectmedewerkster Stoep en Drempel 
Cc Westrand Kamerijklaan z/n 1700 Dilbeek

De vertrekplaats van de brochure is vanaf  “De Watermolen” te Sint-Gertrudis-Pede.
Voor het parcours volgen we gedeeltelijk de processieweg.

De processie ging tweemaal per jaar uit: 
- de zondag van de kermis *
- met “Hoogweerdig”    (O.-H.-Hemelvaart)

Het was de traditie dat de fanfare eenmaal per jaar de cafés met een muzikaal bezoek vereerde. Door het grote aantal cafés moest dit gebeuren door drie uitstappen.
De muzikanten werden door “de mambers” in elke herberg getrakteerd op “een rondje”.
Tijdens hun muziekoptreden maakten”de mambers” van de gelegenheid gebruik om een rondje kaartspel te spelen.

 1)      IN DE HALLEPOORT (bij Slinks)
Lostraat  90

 Jean-Baptist Sammels, was op zoek naar een peter voor zijn 4^e  kind. Hij was al 2 dagen onderweg en niet verder geraakt dan het café.
“Wel” zei uitbater Dekens: “Dan zal ik maar peter worden van de kleine” ... En zo geschiedde. Dekens was toen koster in de Sint-Gertrudiskerk te Pede. 

*  De jaarlijkse kermis  was in september: de eerste zondag na de 8^ste.
Was 7 september een zaterdag, dan had de kermis toch plaats op zondag 8 september.

2)      BIJ BOER LENG
Lostraat 96

Uitbater: Edward De Dobbeleer, de grootouders van Mevr. Locus.
Herberg + boerderij ...
Een echt volkscafé waar alles zeer gemoedelijk gebeurde.
“Heb je iets nodig? ” ...  “ Neem het maar achter de toog”.

3)      IN DE GOUDEN LEEUW (bij Deuffens) (Kerkelijk Pede) 
Rosweg  78   Sint-Martens-Lennik  (Hoek Rosweg met Scheestraat - nu Brouwerijstraat - nabij kapelleke)

Uitbater: Raymond Van de Velde. Rond de oorlogsjaren 46-47, was er een Geitenclub gevestigd.

In de herberg hing een grote kader met daarin de foto’s van de leden met hun geit ( of geiten). De cafébaas speelde accordeon.
Al beschikte hij door een ongeval aan de linkerhand slechts over duim en wijsvinger, toch zorgde hij voor de muzikale “ambiance” in de herberg.
De herberg had ook prachtige gegraveerde vensterramen. Een ervan was een afbeelding van een middeleeuws tafereel van een wijnschenker met karaf.

4)      BIJ DE VETTE (Nie van de vette)  (Kerkelijk Pede)
Rosweg 76  Sint-Martens-Lennik

5) IN DE SCHUIFAF (mong van antjes)  (Kerkelijk Pede)
Rosweg   61  Sint-Martens-Lennik
E. DEKENS
Groot gezin met zeven zonen.

6)      IN DE KROON (bij Lewanje) (Kerkelijk Pede)
Vaerenbergstraat  Sint-Martens-Lennik

  
Uitbaters: Dominique Massage en Josephine Van Vlaenderen (foto bij hun gouden huwelijksjubileum in 1965).
Het wensopschrift bovenaan de deur werd gemaakt door Maurice Servranckx. Stamcafé van de vele toenmalige landbouwers.
Tijdens de oogstperiode was er onder hen een grote solidariteit. Er werd toen al eens vlug  binnengesprongen om een paar kruiken bier te halen.
Het gebeurde ook dat de landbouwer bij het voorbijrijden met paard en kar, even halt hield om een pintje te drinken.
Dat kon soms wel 7 tot 8 keren per dag gebeuren. Het was dan ook de gelegenheid om zijn paard even te laten rusten.
Wanneer hij echter die dag langs reed en toch een pintje oversloeg, dan beval hij toch zijn paard met een  “ OOOH” om even te stoppen,
en vervolgens met een “JUU”  zijn weg naar het land verder te zetten.
Een van de landbouwers reed met koe en kar (peir van boeykens).
Er stond een TV in de herberg. De geburen kwamen dinsdagavond kijken naar “Schipper naast Mathilde”.
Bij speciale gebeurtenissen, zoals o.a.. het huwelijk van koning Boudewijn en koningin Fabiola, zat het café afgeladen vol.
Met de processie was bij Louis Servranckx-De Wit  de stopplaats halfweg. Even verderop stonden de tafels van het café buiten om de dragers van de beelden de gelegenheid te geven uit te rusten.

Werd in 1974 tot  restaurant “Wilgenhof” omgebouwd  en uitgebaat door Marie-Louise Cocqueriaux en Louis Van Roy.
Is momenteel het restaurant “Axel Dewit.

7)    IN DE SARMA (Kerkelijk Pede)
Bij Finne van Beier en Pie (herberg + winkel)

Later IN DE PLEZANTEN HOEK
Felix Servranckx en Katrien Stuckens (herberg + winkel)
Cottemstraat 24 - 26 Sint-Martens-Lennik

8) IN DE SMISSE (bij Frienen van de Smed)
Isabellastraat 11


Foto voor de herberg van de fanfare “De Ware Verenigde Vrienden”, mei 1935.


Uitbater: Schoonjans
Herberg en Smidse.Woning met jaartal 1762 in de voorgevel.
Op eerste verdieping: feestzaal waar ondermeer toneelopvoeringen plaatsgrepen. De weerman Armand Pien gaf er een voordracht op uitnodiging van de Boerenbond.
Repetitielokaal fanfare “De Ware Verenigde Vrienden”. Linkergedeelte was herberg, in de grote poort rechts was de smidse.
Van in het café was er via een raam, inkijkmogelijkheid in de smidse. Katrien  keek nauwlettend toe dat er geen spelende kinderen aanwezig waren wanneer de smid het gloeiend ijzer bewerkte en de gensters in het rond vlogen. Ook de smid was op die ogenblikken zeer streng.

9)      BIJ DEKENS (bijgenaamd: Slinckx)
Isabellastraat 13
Herberg en winkel.

10)  DE WITTE MOL
Isabellastraat 17


Uitbater: Georges De Mol en Rosa De Wit - Kegelspel.
(foto kadaster 1955/www.jammart.be)
Frans De Mol, broer van Georges was een fervente mollenvanger. Op een dag ving hij een witte mol, een grote zeldzaamheid.
Hij en zijn broer besloten  het dier op te zetten en het een  ereplaats in het café te geven. De naam van de herberg werd dan ook omgedoopt  in “De witte mol”.

11)  BIJ NOTJES
Isabellastraat 20
Naast het café was een biermagazijn van brouwerij De Neve. Jeanne Van Notjes had een goede reputatie en stond bekend voor de zorg voor het bier.

12)   IN DEN HORZEL (bij Nestje)
Isabellastraat 19 – 19 a


Ernest Van Onsem en Julia  Peeters waren de laatste uitbaters tot 1972.
Herberg en winkel. Nestje was o.a. mandenvlechter, barbier, fruitkweker …
In de boomgaard werd “De Vlaamse kermis” van de fanfare gehouden. Met de jaarlijkse kermis stond in de boomgaard een danstent (optreden van o.a. Paul Severs).
Schuur uit 1847. Nestje bewaarde hierin zijn eigen tonnen bier om te gebruiken in de herberg.
Bollenspel.
Vader Van den Boeynants, veekoopman en regelmatige bezoeker, vertelde op een dag, met groot ongenoegen aan de toog: “ Mijne zoon gaat nu toch  in de politiek zeker!”
Hoe kon hij beseffen dat zoon Paul het tot Eerste Minister zou brengen.

13)  BIJ DE MANDEMAKER
Isabellastraat 26

  
Uitbater: Jef Van Onsem. Herberg met feestzaal.
Op geregelde tijdstippen werd er gedanst. Men moest toen per twee dansen betalen. De betaling gebeurde na de eerste dans. Vandaar de nog huidige regel van “Halve dans”.
De dansgelegenheid was op de 1^ste verdieping. Het ging er nogal vrolijk aan toe. Op de gelijkvloers werden steunpalen bijgezet. En Charlotte, de uitbaatster was soms bang dat de zaak zou invallen. Als de danspartij gedaan was, werden de palen weggenomen. Eén paal bleef altijd staan.
Na de muziekrepetitie, wanneer de laatblijvers een beetje “in de wind” waren, werd op die paal geklommen.
Wie het hoogste klom was gewonnen . Daarop werd zeker nog eens gedronken!

14)   BIJ SERVRANCKX
Isabellastraat 28

  


Geschiedenis café J. Servranckx.
Bij de verkoop van de boerderij De Camps rond 1900 werd Simon van Onsem de nieuwe eigenaar van de boerderij.
De paardenstallen en kleinere gebouwen langs de kerk werden gekocht door Joannes Servranckx. Hij verbouwde de stallingen tot café/winkel en woning.
In de voordeur van het café kwamen twee glasramen, één met de naam J. Servranckx en één met een brouwersgast op een bierton. Rond 1918 verkocht Joannes het geheel aan zijn neef Jozef Servranckx  en diens echtgenote Stephanie De Coster. Een meevaller was dat de naam in de voordeur niet moest vervangen worden. Maar J. Servranckx stond voortaan voor Jozef i.p.v. voor Joannes. Boven het café werden de 2 zonen en 1 dochter van Jozef en Stephanie geboren.In 1920 was dat Felix, beter gekend als Maurice (alias den Boule), in 1922 Frans (alias nonkel Wak en tevens vader van Urbanus) en in 1927 tenslotte Yvonne spijtig genoeg overleden na 20 dagen.Stephanie hield het café en de winkel open.
Vele jaren was er een spaarkas die regelmatig busreizen organiseerde en zijn jaarlijks St-Ceciliafeest hield in het café, de woonplaats en de keuken.
Ook koffietafels na begrafenissen hadden plaats in het café. Op zondagen in de zomer werden er langs de Isabellastraat regelmatig vinkenconcours gehouden
Een onvergetelijke feestdag was de thuiskomst van Maurice na de tweede wereldoorlog uit de werkkampen van Duitsland.Pede leefde in de roes van de bevrijding en toen kwam Maurice 35 kg lichter thuis na 2 jaar van ontbering.
In 1956 werd het café overgenomen door Maurice en echtgenote Martha Achten.Voor vele Pedenaren werd het café een echte thuishaven.
Onder andere de fanfare "De Ware Verenigde Vrienden" was hier kind aan huis.
De Jefkesclub van Pede werd eveneens in het café gesticht. Deze club bestond uit allemaal Jefkes (en/of spelend of steunend erelid van de fanfare). Zij woonden ook allemaal in de parochie Pede.Door de ziekte van Martha waren ze verplicht het café te sluiten in 1990. Martha overleed in november 2000 (zij werd 78 jaar), Maurice in mei 2006 (86 jaar en 1 week oud).
En zoals Pieter Van Dooren het verwoordde bij de begrafenisrede van Maurice Servranckx: "Voor Pede had Maurice een speciale betekenis. Hij was op zijn eentje een hoofdstuk in de geschiedenis van Pede. Een lang hoofdstuk en een belangrijk. Zijn café was de huiskamer van Pede”.
Uittreksel uit de familiekroniek J. Servranckx.

 
Thuiskomst Maurice in 1945.


Vinkenclub


Op vinkenslag

15)   IN DE KASJ  (Barbe -Holsteens)
Isabellastraat  32


Voor het huwelijk van Frans met Elise, werd de herberg uitgebaat door 2 broers: Johannes en Frans (deze werd tegen zijn zin ook Tom genoemd).
De bevoorrading van water voor het huishoudelijk gebruik gebeurde vroeger aan de publieke waterpompen. Frans had ook een put met regenwater, waaruit men zich bevoorraadde.
Deze was echter leeg. Een cafébezoeker kreeg als antwoord op zijn vraag:  “En wanneer is er terug regenwater ?” als antwoord: “Awel man, als het terug regent”.
De oorspronkelijke herberg stond  achter de kerk, op de weide naast het huisnummer 38a. Nu begroet ezel “Celine” ons dankbaar wanneer ze een versnapering krijgt.
Op de foto het kleine huis tussen kerk en watermolen).

 


16)  IN DE KANTIEN
Isabellastraat 31 (huidige Apotheek)

 
De uitbaters waren achtereenvolgens: Maria Massage moeder van Wannes, nadien Wannes Massage, Vital Van Rossem en Hilda Roggeman, Emiel De Vroede en Marie-Louise Van Rossem (tot einde 1969), Jeanne en Louis Laminé. Rond 1925 werden er 2 huizen rechtover de kerk gebouwd. Deze bleven enkele jaren onafgewerkt.
Maar intussen werden daar soldaten gekazerneerd. Een gedeelte van de gebouwen werd gebruikt als kantine voor de soldaten. Na hun vertrek werd in 1930 één van de twee gebouwen als herberg in gebruik genomen. De keuze van de cafénaam lag voor de hand: “In de Kantien”.
Een klein lokaaltje achteraan het café, werd gebruikt als repetitielokaal voor de band die op de “Vlaamse Kermis” van de fanfare speelde.
De naam van de band was “The Kantine Club” samengsteld uit: Wannes Massage (dirigent en piano), Wannes Beier, Gust  Wellemans “Van Bastes” (trommel), Guillaume Van Schepdael, Roger De Leener, Jef Dekens (trompet) en Roger Van Asbroeck (accordeon). Deze werd later vervangen door de jeugdige Miel De Vroede.
Miel zou achteraf de leiding van de band op zich nemen. Het repertoire bestond in hoofdzaak uit jazzmuziek.


17)   DE VIJFHOEK
Isabellastraat 49

 
- links op foto de herberg voor de verbouwing
- rechts gedeeltelijk zicht op het oude schoolhuis (met opschrift “Gemeentehuis” in voorgevel).

Voor de afbraak rond 1980 was het een tijdlang restaurant.
Nu staat op de parking het beeldhouwwerk “De Wetenschapsmens” van Firmin Van de Woude,  een tijdlang inwoner van Sint-Gertrudis-Pede.

Uitgebaat door respectievelijk: de grootouders, de ouders en Rosa De Man (Rosa van Colette) echtgenote Dominiek Anthoons.
Werd door haar als laatste uitbater opengehouden van haar 25e tot haar 50^ste jaar. Reeds 31 jaren dicht (1980).
Stichtingslokaal van Voetbalclub Pede (1964), aangesloten bij het “Katholiek Sportverbond”.
Na enkele jaren werd toegetreden tot de Belgische Voetbalbond onder de naam FC PEDE.
Na fusie met Koeivijver en Itna Itterbeek, is de huidige benaming: K.V.C ITNA.
(In de jaren 1935 bestond er reeds een voetbalclub te Pede) 
De herberg werd  gebruikt als clubkantine, met bijhorende  douches.
Op een dag besliste Rosa, gezien de te zwaar geworden last, om een sluitingsuur – middernacht – in te voeren.
Dit werd echter door een groep gewiekste cafébezoekers omzeild, doordat zij even voor het sluitingsuur nog vlug “5 tournees” bestelden.

Verzamelplaats voor fruit. De omwonenden brachten in het fruitseizoen hun vruchten naar het café, waar ze door Jean De Greef  met zijn camion werden opgehaald,
om op de vroegmarkt  in Brussel te worden verkocht.


18)   BIJ DE NEVE   (Brouwershuis)
Isabellastraat 50 (hoekgedeelte Lostraat - Isabellastraat van de brouwerij)

 
Brouwerij De Neve tot 1920, voor haar grote verbouwing.
Het woonhuis deed tot 1947 dienst als ontvangstplaats voor de leveranciers van de brouwerij.
De pachters, die hop en mout leverden, werden er door grootmoeder Maria Van Lierde ontvangen met een goed glas bier.
Wanneer er het zoveelste kind in een arbeidersgezin werd geboren, nam zij het meterschap op zich.
Dit echter onder één voorwaarde. Het meisje moest zoals zij,  Maria heten. (nam zo 5 meterschappen op zich).
De kinderen van de werknemers van de brouwerij mochten op de vooravond van “De Greef” (de voorloper van Sinterklaas), aan de schouw van het café, hun mandje zetten.
Op zondag, na de hoogmis, konden de kerkgangers er terecht voor een pint en een “spelletje met de kaarten”.
Na 1947 werd de drankgelegenheid, dat eigenlijk geen “open café” was, definitief gesloten.
Alleen de postbode kon er nog terecht om zijn geleverde postzak opnieuw te sorteren, even te verpozen en een pint te drinken.


19)    BIJ DE HORLOGEMAKER
Isabellastraat 74
 

Naast de officiële cafés telde Pede ook talrijke huizen waar ook bier werd geschonken.

Eén ervan was de buur van “Bij de Horlogemaker”.

Weet je dat Sint-Gertrudis-Pede destijds zelfs een haarkapper rijk was met de bijnaam  “Jef van Lis de Kwaffeur”. (Hun echte namen waren Jozef Wauters en Lisa Van Hemelrijck). Na zijn dagtaak als postbode had Jef het bijberoep van haarkapper. Als jonge gasten gingen wij ook graag eens op bezoek bij Jef en Lis, zogezegd voor François (hun zoon), want op regelmatige tijdstippen viel er wat te beleven.  Ik zou het nog vergeten, maar Lis hield er ook nog een café op na, of niet soms ! Of beter gezegd je kon er toch drank bekomen. Nu de brouwer woonde dan ook niet veraf.

Bij Lis en Jef kwamen ook bekende mensen met naam om hun haar te laten knippen (of was het voor wat anders?),  zoals Louis De Neve, Swatje Elsocht e.a., want het was Louis De Neve die er voor zorgde dat er op tijd en stond hun eigen drank geleverd werd. Zo konden zij daar genieten van hun geestrijke drank.

En wat doe je als jonge gasten wanneer de verveling toeslaat en je dan ook al te graag meedoet met de grappen.

Het zal zowat in de vakantieperiode geweest zijn. Dat wij zogezegd op bezoek kwamen bij François  (die steeds tussen zijn boeken vertoefde). Op het koertje achteraan stonden heel wat lege kriekflessen. Al  “de klutskes”  uit de flessen uitgegoten, deze gemengd met water en grenadine en dan maar enkele flessen gevuld met “ons” brouwsel. Nog even vlug naar de brouwerij gegaan om enkele kurken en deze op onze flessen geklopt.

Het duurde niet lang of Louis De Neve kwam terug bij Jef en Lis om zijn haar te laten knippen, waarop hij tegen Lis zei: “Schenk ons iets Lis en laat Jef ook eens meedrinken”.

Louis dronk eerst en spuwde alles opnieuw uit. En met verwrongen gezicht:  “Was ma da Lis? Hoelang staan die flessen hier al?”  “Wel nog niet zo lang Louis, een goeie 14 dagen, want Ladder (Dominiek Stuckens) heeft die gebracht”.

Met zijn klak op en kwaad ging Louis terug naar huis. Dagen lang heeft Louis in de brouwerij rond gelopen en iedereen scherp in het oog gehouden om te weten te komen wie hem dat gelapt had.

Na 40 jaren zullen wij het geheim naar onthullen en de namen van de grappenmakers bekend maken:  Marc, Freddy, François, en Henri De Neve.

Freddy De Backer.

• Jefken den Brusseleir heeft nog café gehouden rechtover de kerk, Isabellastraat 35, waar nu een appartementsgebouw staat.

20)   BIJ MOEISKEN  (bij Leontine, bij Tisjke Kegel)
Weide naast huis Isabellastraat 74

Op maandag kwam een groep middenstanders uit Scheut met de tram tot de Spanuit en zakten te voet af om een namiddag het “Bollenspel” te spelen. 
Duivenlokaal: Inkorven en tentoonstelling van duiven.

21)     IN HET SPORTLOKAAL
Nu : “BIJ ANNIE”: het enige overgebleven café
Isabellastraat 85


Jaar 1947: toenmalige Isabellastraat.

 
Uitbaters: Edmond Van der Meeren, Fons Prinsen, Jean Demarie, Annie Van der Meeren.
In november 2010 waren Annie en Frans Berlanger, reeds 44 jaar uitbater van de herberg. Clublokaal van wielrenner Jean Dekens.
Gedurende meer dan 15 jaren organiseerde zij een wielerwedstrijd: Jean Dekensprijs. Naast een overwinning van Schepdaalnaar  Jos Walravens, hadden zij de eer om ook
Claude CRIQUIELION  (wereldkampioen in 1984 te Barcelona) en Fons DE WOLF (winnaar van o.a. Milaan - San Remo), als overwinnaars op de erelijst te mogen inschrijven.
Gedurende meer dan 20 jaren Biljartclub. Spaarkas bestaat nog. Bakschieting van de spaarkas: 8 spelers met 8 ijzers nemen het tegen mekaar op. De inzet was 75 cent. BEF.
De winnaar kreeg een geslachte kip of een portie saucissen.
Belotte avond: kaartspel dat beoefend wordt in Frans-Vlaanderen - Een kaartspel met 32 kaarten.
Putbolling: Met houten schijven, waarvan op een zijde aarde werd gekleefd, rolde de speler naar 3 putten. Elke put bezat een puntenwaarde. De winnaar won een levende kip. Dit bollenspel was uitzonderlijk. Meestal werd er aan stekbolling (met hetzelfde principe van schijven) gedaan. De muziek van een oude Jukebox Wurlitzer zorgde voor menige swingende avonden.

In de herberg werd hoofdzakelijk Lambiek gedronken.
Een brouwsel in de brouwerij was 30 vaten van 250 l. In de kelder van de herberg was voorraad mogelijk voor 12 vaten.
Oorspronkelijk was het herberglokaal maar de helft van de huidige oppervlakte.
De avond van de verbouwing waarbij de binnenmuur was uitgeslagen, kwamen de klanten nieuwsgierig een kijkje nemen.
Het enthousiasme was zo groot dat er een spontaan feest plaats greep.
Er werd duchtig met de kruiwagen heen en weer  gereden en een vat van 250 l lambiek moest eraan geloven (vermoedelijk het record van de 44 jaren).
Brouwer Jean Goossens was een graag geziene gast, die menig rondje voor zijn rekening nam.
De besteller van  “Een boterham met hesp” kreeg  “Een halfke geuze en een glas lambiek” voorgezet. Zo kon de klant naar eigen smaak een mengeling maken.
Lambiek werd niet alleen als drank gebruikt.
Soms kon het wel eens gebeuren dat, wanneer de eigenaar van een argeloos achtergelaten hoed zijn hoofddeksel opzette, hij gedoopt werd met het gerstennat dat een grappenmaker stiekem erin had gegoten. Bruin zeep, lambiek en een halve emmer water was de ideale samenstelling om een glijbaan te maken.
Zo kon met een korte aanloop vanuit de binnenkoer doorheen het café tot de voordeur worden geschoven.
Winterpret in volle zomer was zo mogelijk! Frans en Annie staan steeds ten dienste van hun klanten.
Ze zijn bijzonder opgetogen over de vriendschap die zij van hun klanten terug ontvangen. 
Hierover zegt Frans: “Als er iets moet gebeuren, moet ik het soms nog niet vragen, of het is al gedaan.
Men schonk er:  Lambiek ,geuze Goossens, Fardel (La Motte). 

HELAAS! HELAAS!



Eén van de laatste pinten met Frans Berlanger in 't Sportlokaal bij Annie.

22) BIJ COUSINS  (Kerkelijk Pede)
Isabellastraat 103 Itterbeek

23) DE NIEUWE STENE BRUG (Kerkelijk Pede)
Isabellastraat 120 Itterbeek

Jaartal 1947 : Hoek Doylijkstraat  - Isabellastraat
Uitbater: Jef Laminé (broer van Simonne) - Kleine winkel  + herberg.
Bieren Eylenbosch


Foto 1955 (kadaster www.jammart.be) na verbreding Isabellastraat

 24) IN DE OUDE STENE BRUG  (bij balleken) (Kerkelijk Pede) 
Doylijkstraat  1     Itterbeek

 

Uitbaters : Frans Laminé en Jeanne Pauwels (geboren in 1894).
(foto kadaster 1955/www.jammart.be)
Voordien hadden de ouders van Frans er reeds een herberg! In oorsprong: bieren Eylenbosch. Met bollenspel. De herberg stond langs de straat, waar nu de parking is.
In 1961 werd de herberg door Brouwerij De Neve opgekocht. Achteraan werd een nieuwe herberg gebouwd.
In 1963 werd “De Oude Stene Brug” met de grond gelijk gemaakt en enkele dagen later was er de opening van:

IN DE STENE BRUG (bij Ladder)
Uitbaters  Simone Laminé en  Dominiek Stuckens (van 1963 tot 1975).
Vanaf dan bieren De Neve.
Hoe geraakte Dominiek aan de toemaan : “Ladder”?
Dominiek had als jonge knaap aan het fruit gezeten. De schoolmeester was dit ter ore gekomen.
Meester De Jonghe (Meester Kiek), vroeg aan Dominiek: “Hoe heb je aan dat fruit gezeten?”
“Wel meester met een ladder!” ….. zijn bijnaam was geboren.

In de tuin van de herberg werden op zaterdag en zondagnamiddag “Boterhammen met hesp en platte kaas “ opgediend.
Als het goed weer was, zaten de 125 stoelen aan de 25 tafels in de weide vol.
Minstens zeven personen waren toen nodig om alles naar wens te laten verlopen. 90 % van de klanten kwamen van Anderlecht (Koeivijver).
De herberg bezat de reputatie dat er niemand voorbij kwam zonder binnen te komen.
Zo merkten op een dag enkele klanten dat een bruine-pater langs kwam. Vlug werd onder mekaar de weddingschap afgesloten: “Die gaat hier nooit binnen komen!”.
De pater kwam binnen  ….     om de weg te vragen.
Voor de jaarlijkse pensenkermis werden 3 varkens geslacht. Na het lekker smullen op zaterdag, zon- en maandag, was alles op. Er werd veel plezier gemaakt.
Soms werd er al eens “Koers onder de klanten “ voor de lol gehouden. Overwinnaar “Sluim” kreeg op het terras van Stephanie een ruiker bloemen met de bijhorende kussen.
Zie foto hieronder ...



 25) IN HET VET VERKEN  (Kerkelijk Pede) 
Doylijkstraat 85 Itterbeek

Later: BIJ DE VLOERLEGGER

  
Was herberg tot 1950.
De eerste uitbater was Speeckaert, slager van beroep. Toen hij op 40-jarige leeftijd overleed, baatte zijn weduwe alleen het café verder uit.
Zij moest verder leven met de schaarse opbrengst van de herberg en de aardbeienoogst. Het was een trefplaats voor de buren om er te komen  kaarten.
Marcel Van Der Leenen en Katrien Speeckaert  “trouwden in” en zetten de traditie van de herberg verder.
De slagersgast was bij de thuiskomst na hun werk altijd zo enthousiast: “ Maar dat was een vet verken!”. Deze uitdrukking werd overgenomen als benaming van de herberg.  

 
26) BIJ PANNAERT
Lostraat 41
Bollenspel

27) BIJ  FRANS DE KLEERMAKER
Lostraat 25
Uitbaters: Frans Wauters en Helena (Leen) De Gieter.
Oorspronkelijk was achteraan het café  een kleine atelier waar Frans het beroep van kleermaker uitoefende. De atelier werd achteraf vergroot.
Het was het lokaal van de plaatselijke afdeling van “De Vlaamse Oudstrijdersbond”.
Hun jaarlijks diner op 11 november had er plaats. Het eten werd klaargemaakt door Helena.
Vanaf 1950 werden Meine Timmermans en Jef De Pelsmaecker de nieuwe caféuitbaters.
Bollenspel.


NB.:  Finne van Beier en Pie (zie nr. 7) hebben ook nog café gehouden bij Adel van Gotten, Rosweg 91  Sint-Martens-Lennik  (Hoek Rosweg en Scheestraat).

MET DANK AAN DIEGENEN DIE MEDEWERKTEN  VOOR:

De foto’s:

Marc Vermeir: de oude foto’s - Roger Beier: foto 8 a - Hugo Broeckx: foto’s nr. 3 - Frank De Meulemeester: foto 14 a - Stefan Eelens: foto’s 15 bis, 21 bis,  23 - Simonne Laminé: foto’s 24 b en c - Florentine Massage: foto’s nr. 6 - Jacqueline Servranckx: foto’s 14 a, d, e, f

Hun verhaal:

Roger Beier & Marie-Louise Van Wichelen - Frans Berlanger & Annie Van der Meeren - Armand Billooye - Freddy De Backer - Rosa De Man - Maggy De Mol - Paul De Neve - Miel De Vroede  - François Goossens - Simonne Laminé - Jacqueline Servranckx - Rosa De Leener - Anna Van der Leenen

De hulp bij de geluidsmontage: Dieter Van de Walle
Scanning familiekroniek: Frank De Meulemeester
Ontwerp kaart: Jan Moustie
Drukwerk: Westrand
Inbinden: BS Production
Samenstelling: Piet Leyssens

Bewerking voor website en enkele recente aanvullingen: raymond.berlanger@pandora.be