Het gehucht Zierbeek
Zondag 30
april 1978
zette een wolkbreuk het gehucht Zierbeek blank
Wat zich als
een prachtige zondag 30 april aankondigde eindigde dertig jaar geleden voor de
inwoners van het gehucht Zierbeek met natte voeten en een modderbad. Een even
plotse als hevige wolkbreuk zette alle straten en de omliggende weiden blank. De
vijver en de beken konden het water niet meer slikken, maar zorgden er na de
regenbui wel voor dat het water snel weer weg kon. Al enkele uren later werd de
ravage die het wassende water had achtergelaten zichtbaar en zo werd Zierbeek
het eerste erkende rampgebied.
Frans Verheyden is geboren en getogen in Zierbeek. Hij herinnert zich die
dertigste april nog als de dag van gisteren.
“Het was genlijk
best mooi weer”, vertelt hij. “We zaten met de familie bij elkaar op het terras
toen de lucht ineens pikzwart werd. Mijn zus is meteen in haar wagen gesprongen
en naar huis gereden omdat we voelden dat er iets op til was en ze dan liever
thuis wilde zijn. Wisten we toen veel dat ze snel terug bij ons zou zijn om te
helpen. Amper enkele kilometers verder
in Dilbeek viel er geen druppel regen uit de lucht, zo plaatselijk was het. Mijn
broer wilde snel de koeien binnen zetten om hen te laten schuilen, maar toen ze
enkele meters voor de schuur waren barstte het onweer volop los. Het water sloeg
met golven uit vijvers en beken op straat en deuren werden door de kracht van
het water uit hun hengsels geslagen.”
Het huis van de familie Kiekens kreeg het fel te verduren met grote schade
als gevolg ...
Ook buurman Gilbert Wellemans was even voordien nog buiten aan de slag. “Ik had
net mijn gazon gemaaid en bemest”,
herinnert hij zich nog. “Toen het noodweer losbarstte vluchtten we naar binnen,
enkele voorbijkomende wandelaars zijn nog in onze garage komen schuilen. Nadien
voerde ik hen naar huis om dat ze ook ongerust waren over hoe het er bij hun aan
toe was gegaan.”
De regenbui duurde amper een half uur, maar zette de hele buurt blank. “Aan
boerderij Appelmans had een grondwerker een put gedicht”, weet ex-burgemeester
van
Schepdaal
Jef Valkeniers. “Daardoor kon het water niet meer weg. De hoeveelheid water die
toen uit de lucht viel was wel erg uitzonderlijk..” Dat het inderdaad om meer
ging dan een flinke plensbui hebben ook de bewoners gemerkt. “Nooit heb ik het
nog zo hard weten regenen”, zegt Ghislaine Janssens. “Maar wij hebben al bij al
nog veel geluk gehad. We konden de tapijten op de trap leggen en onze meubels op
houten blokken zetten.” Hun buren ontsnapten ook aan het ergste, maar de
boerderijen
verderop
waren wel zwaar getroffen. “Met een tractor zijn we naar het huis van mijn
ouders gesneld”, zegt Gilbert. “Daar was de ravage enorm. Het water stond tot
boven het fornuis.” Pas toen enkele uren het water weggetrokken was, werd echter
duidelijk hoog groot de schade was. “In de kelder lagen vissen”, herinnert
Gilbert zich. “En als je een lade opentrok stond die vol water en modder. We
wisten niet waar eerst beginnen om op te ruimen.”
Meteen stak echter een golf van solidariteit de kop op. Het Rode Kruis deelde
soep en boterhammen uit en de bewoners
kregen hulp van elkaar, van vrienden en van de plaatselijk chiro om alles op te
kuisen. “Alleen op de eerste hulp van de brandweer was het even wachten”, lacht
Frans. “Die zaten vast in de modder tussen Wambeek en Schepdaal. Maar de
solidariteit van het dorp was enorm. Het was de dag nadien ook 1 mei en iedereen
was thuis. Ze gebruikten hun vrije dag om elkaar te helpen.”
Uiteindelijk vielen er geen slachtoffers door het noodweer, maar enkele varkens
stierven en de
materiële
schade was bij sommigen enorm. Eugene Wielant, die in keukens deed, verloor twee
wagens en moest zijn hele atelier leeghalen. “Ik was niet thuis toen de regen
viel”, vertelt hij. “Jef Valkeniers wist me via een boer te vinden in de
Ardennen en tegen dat ik thuis kwam, was het leed geleden.
Alles was rijp voor
de schroothoop. Een van mijn bestelwagens heeft later wel vuur gevat, net als de
nieuwe auto van mijn buurman.
Dat was dus ook nog zeker en vast een gevolg van
de regen.
Hoeveel
me dat precies gekost heeft, is moeilijk te zeggen.
De BTW en de
belastingsdiensten zijn nog een kijkje komen nemen, van hen heb ik nog enkele
jaren korting gekregen om wat te compenseren.
Bron: Persinfo - Kor Caenepeel - 08.05.2008
Hieronder nog enkele foto's van toen
Contact voor aanpassingen of opmerkingen: raymond.berlanger@pandora.be